Sürgünüm sevdanın en zor kışına

Bu aşkın yarası sevdamdan çağlar,
Sende aşka ümit bağladın mı hiç?
Neden bu şehirde güller kan ağlar,
Neden kalbim yanar, hasret dolar iç.

Hükmünce ağlatman beni meziyet,
Tükendi adı aşk olan son hecem.
Sonu gelmez düşler bana eziyet,
Yıllar sonra bile her gün her gecem.

Kanadı kırılmış hangi kuş var hür,
Bu şehir bir zindan, düşlerim tehir.
Ayrılık hükmüne gözlerin mühür.
Sevdan bende çile, bilmez bu şehir.

Sen beni hasretle yakmadan önce,
Gönlüm bir tazimde, kalp niçin anar;
Sen benim gözümden akmadan önce,
Sevda ne bilmezdim, gül niçin kanar?

Ebedi hasretim güz düşmüş yüzün,
Gözümün ucunda bir damla yaş ve
Ne kaldı geriye senden tek hüzün,
Sendin benim için ilk ve son neşve.

Yıllar şimdi sensiz bir sona akar,
Ben yazdığın hükmün çıktım dışına.
Aşkın son mevsimi, saçlarımda kar,
Sürgünüm sevdanın en zor kışına.

Hamit Hayal / Gönen / 21.12.2013