Hamit Hayal

Derd-i hasretiyle vurulan kalbim,
Ezel de, ebed de pir, Allah yeter;
Yaradan aşkıyla durulan kalbim,
Sana bu âlem de bir Allah yeter.

Hikmeti tecelli eden de kişi,
Hakikati arar neden de kişi;
Ölmeden ölmeli beden de kişi,
Arınsın kalbinden kir, Allah yeter.

Hakikat dilinde belki hiçimde,
Maşuka âşık kalp ağlar içimde;
Çözmüşüm sırrını en saf biçimde,
Allah’tan her hayır, şer, Allah yeter.

Zamana ant olsun, şahit olsun çağ,
Hangi nefis ölmüş hangi nefis sağ;
Hakikat yolundan gönlümüze bağ,
Niyazda bir kalple er, Allah yeter.

Bizimle kaderi karmış olan Zat,
Özümden cüzüme sarmış olan Zat;
Bize bizden yakın varmış olan Zat,
Göz ile gönlümde nur, Allah yeter.

Bir ömür boş biter olursan heder,
İsyan derdimdendir bende bu keder;
Takdir kaleminin yazdığı kader,
Hakikat yoluna gir, Allah yeter.

              Hamit Hayal