Yandığım yüzünü saklar geceler

Ne seller durulur ne yağmur diner,
Sanki bir günahı aklar geceler.
Özüme hasretten bir perde iner,
Yandığım yüzünü saklar geceler.

Sanki ta ezelden bu aşka kurgun,
Ne kadar olsa da kalbim bir yorgun.
Ne zaman yemişim aşkından vurgun,
Gerer aşk yayını, oklar geceler,

Bir çılgın gecemi, her neyse adın,
Ey beni inleten, aşk denen kadın.
Dudağıma değdi, bir buruk tadın,
Kuşatır, kucaklar, koklar geceler.

Şu geceler girdi senle arama,
Sevmem helâl idi, döndü harama.
Bir türlü onmayan eski yarama,
Yeni yaraları ekler geceler.

Bütün anılarda sen yalnız bir an,
Hasreti dem eder aşk denen niran.
Bir yalan olsaydın, yanmazdım inan,
Benimle sabahı bekler geceler.

Hamit Hayal / G önen / 02.02.2013