Adı dünya olan handan usandım

Dilin başka söyler, yüreğin başka,
Düş artık zihnimden, senden usandım.
Lâyık olman mümkün değil bu aşka,
Ruhumdan usandım, tenden usandım.

Günahtan arınıp, naki olmadan,
Gönül meclisinde saki olmadan;
Sen benim aşkımda baki olmadan,
Yeter, bunca bühtan, zandan usandım.

Düştüm de aslı çöl bir viran şehre,
Bu nasıl bir sima, bu nasıl çehre?
Yolar başa dönsün, gözyaşım nehre,
Şöhretten usandım, şandan usandım.

Bu sevdada döndürmedin çarkımı,
Yuvamı dağıttın, yıktın barkımı.
Bundan sonra görsen nolur farkımı,
Yoruldum, tükendim, candan usandım.

Ayrılıktın, hasret idin, firaktın,
Aramızda yollar vardı, ıraktın.
Mutlu musun, yarı yolda bıraktın,
Asırdan usandım, andan usandım.

Gökler artık ikram etmez esini,
Zindandayım, duymam artık sesini.
Ben ne buldum, sevdim amma, nesini,
Sende ki bu bitmez kinden usandım.

Ela gözlü, şuh bakışlı, kandıran,
Kıymet bilmez, vefasızı andıran;
Senden başka kim var beni yandıran?
Adı dünya olan handan usandım.

Hamit Hayal / Gönen / 07.09.2013