Gönlümde bir yere düşen Trabzon

Maliksin sır denen yüce saklıma
Ey gönül yurdumda gülşen Trabzon.
Hasret alevinde her gün aklıma
Ne zaman kavrulsam düşen Trabzon.

Belki hiç solmayan ilk o gül tacım
Bir şuh kahkahaydı gönül ilacım.
Orda ilk hasretim, orda ilk acım
Onulmaz yaramı deşen Trabzon.

Ölüm elbet yalnız bedenler için
Hep kördüğüm derim nedenler için.
Bir aşk bu, bahta tac edenler için
Bir sonsuz kahkaha neşen Trabzon.

Rengin hatıralar var, nice anım
Aklıma düştükçe yanmaz mı canım.
Sağımda zor gurbet, hicran sol yanım
Ne olur bir mektup döşen Trabzon.

Ömrü var bu şehrin sevda ağımda
Kalbi tutkularım, kopmaz bağımda.
Aşkın düş mevsimi, gençlik çağımda
Gönlümde bir yere düşen Trabzon.

Hamit Hayal / Gönen / 02.06.2016