Serapta ağlatan çöl senden yeğdir

Ağlatmakla ne geçtiyse eline
Akan boz bulanık sel senden yeğdir.
Rüzgâr değmiş derler saçın teline
Gurbete savuran yel senden yeğdir.

Aşk şimdi virane, bir öksüz yapı
Yoksun diye yok mu gönlümün çapı.
Kapansa yüzüme çaldığım kapı
Neyleyim ben seni, el senden yeğdir.

Ne zaman ver bana, ne sonsuz erim
Sayarım sevdandan almadım verim.
Hayat bir nağmedir, üzülme derim
Gönlümde titreyen tel senden yeğdir.

Bu âlem harcarmış birini binde
Rüzgârsan huzur bul, boransan dinde.
Dokun yüreğime, göklerden inde
Nice bir vefasız gül senden yeğdir.

Kaderin hükmü var, şimdi ikimiz
Sormaya ne gerek sen ve ben kimiz.
Sende sevda ile bende aşk im’iz
Serapta ağlatan çöl senden yeğdir.

Hamit Hayal / Gönen / 22.10.2016

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir