Yakar seni dokunma yüreğimin koruna

Bahtiyarlık duygusu bırak kalsın özümde,
Yeniden bir kıvılcım çakma Allah aşkına;
Yollarını bekledim, fer kalmadı gözümde,
Bir durulmaz yaş olup, akma Allah aşkına.

Kasvetine razıyım, yalnız başımı eğse,
Elbet çözülecek sır, seni sevmeye deyse;
Bir tarifsiz tanımsız bağlanış mı, her neyse,
Yeniden hicranlarla yakma Allah aşkına.

Keseli yıllar oldu benden bir hoş selamı,
Duymadım dudağından aşka dair kelamı.
Unuttum ya gözlerin yeşil miydi, elâmı,
Sitem edip başıma kakma Allah aşkına.

Acırım sana dair kandığım her hülyaya,
İnancım bana zaten veda et der rüyaya;
Sevgilim bu son olsun, içimdeki dünyaya,
Gönül penceresinden bakma Allah aşkına.

Cevabım gözyaşımdır “Hiç sevdin mi?” soruna,
Yakar seni dokunma yüreğimin koruna.
Bir veda demidir bu, gitmiyorsa zoruna,
Ak göğsüne kızıl gül takma Allah aşkına.

Sevda kölesi miyim gözlerim hep hür günde,
Tükendim ben severek gönüllü bir sürgünde.
Her şey mazide kalsın, ne olursun bir günde,
İnsaf et be sevdiğim, yıkma Allah aşkına.

Bir ayrılık ya da bir veda de gözyaşıma,
Benim saadet denen şey gelmedi başıma.
Unutmak istiyorum ne olursun karşıma,
Bundan sonra bir daha çıkma Allah aşkına.

Hamit Hayal / Gönen / 16.05.2014